Fabl, genellikle hayvanların veya cansız varlıkların konuşturulduğu, sonunda ahlaki bir ders verme amacı taşıyan kısa öykülerdir. Temel özellikleri şunlardır:
Kişileştirme (Teşhis): Fabllarda hayvanlar veya nesneler, insanlara özgü özellikler gösterirler. Konuşurlar, düşünürler, hissederler ve insan gibi davranırlar. Bu özellik, fablın en belirgin özelliğidir. (Kişileştirme Nedir?)
Evrensel Temalar: Fabllar, açgözlülük, kıskançlık, dürüstlük, çalışkanlık gibi evrensel ahlaki değerleri ve insan zayıflıklarını ele alır. Bu temalar, her zaman ve her yerde geçerliliğini korur.
Ahlaki Ders (Kıssadan Hisse): Fablın temel amacı, okuyucuya veya dinleyiciye ahlaki bir ders vermektir. Hikayenin sonunda genellikle açıkça belirtilen veya ima edilen bir öğüt bulunur. (Ahlaki Ders Nedir?)
Basit ve Anlaşılır Dil: Fablların dili genellikle sadedir. Karmaşık cümlelerden ve edebi sanatlardan kaçınılır. Bu, fablın her yaştan ve her seviyeden okuyucu tarafından kolayca anlaşılmasını sağlar.
Kısa ve Öz Olma: Fabllar, uzun ve detaylı hikayeler değildir. Kısa, öz ve yoğun bir anlatımla temel mesajı iletmeyi hedeflerler. Bu kısalık, fablın akılda kalıcılığını artırır.
Sembolizm: Fabllarda hayvanlar veya nesneler, belirli karakter özelliklerini veya insan tiplerini temsil edebilirler. Örneğin, tilki kurnazlığı, aslan gücü simgeleyebilir. (Sembolizm Nedir?)
Çatışma: Fabllarda genellikle bir çatışma veya sorun bulunur. Bu çatışma, karakterler arasındaki bir anlaşmazlık, bir zorluk veya bir ahlaki ikilem olabilir. Çatışmanın çözümü, ahlaki dersi ortaya çıkarır.
Öğreticilik: Eğlendirirken öğretme amacı güder. Bu nedenle didaktik bir niteliğe sahiptirler. (Didaktik Nedir?)